Page 9 of 9

Re: Mycenaean Hebrew

Posted: Mon Jan 14, 2019 12:54 am
by Saboi
When the Septuagint scribes encounter words that end in ון the transliteration always ends in ων.

חֶבְרוֹן - Χεβρών
לְבָנוֹן - λιβάνών
אַהֲרוֹן - Ἀαρών
פִּישׁוֹן - Φισών
גִּיחוֹן - Γηών
עֶפְרוֹן - Εφρών
עֶקְרוֹן - Ακκαρών
אַשְׁקְלוֹן - Ἀσκαλών
גִּבְעוֹן - Γαβαών
אלון - Αλλων
צפיון - Σαφων
שמעון - Συμεων
דישון - Δησων
חצרון - Εσερων
אמון - Αμων
זבולוֹן - Ζαβουλων
שרון - Συρίών
צִידוֹן - Σιδών
שֹׁמְרוֹן - Σαεμηρών
צִיּוֹן - Σιών

The ending is genuinely Greek, appears in names such as Βαβυλών [Babylon], Μακεδών [Macedon] Δαορσών [Daorson]

Re: Mycenaean Hebrew

Posted: Mon Jan 14, 2019 7:57 am
by Isaac Fried
The ending ון- is short for הינוֹ, 'he is', as, say, in גִּבְע-וֹן = גִּבְעוֹן, 'it is a hilly place'.

Isaac Fried, Boston University